W 1996 roku krytycy prestiżowego Jazz Times Magazine przyznali laur Albumu Roku dla „With Words Unspoken”, płyty nagranej przez młodą pianistkę Lynne Arriale. Co ciekawe album ten zdystansował wtedy m.in. nagrania gigantów jazzowej pianistyki. Nieczęsto zdarza się, by jazzowego debiutanta, już na początku kariery komplementowały prestiżowe magazyny muzyczne i jazzowe autorytety. Doskonałe recenzje krytyków Down Beat, New York Times, The Los Angeles Times, CD Review plasowały kunszt Lynne Arriale w kręgu wirtuozerii najwybitniejszych pianistów jazzu.
Lynne Arriale jest absolwentką Wisconsin Conservatory Of Music, a jazzowe ostrogi zdobywała studiując prywatnie jazz oraz koncertując z najlepszymi muzykami Nowego Jorku. W 1993 roku wzięła udział – już jako pianistka jazzowa – w International Great American Jazz Piano Competition, dystansując wspaniałą techniką i doskonałą ekspresją pretendentów do głównej nagrody. Tym samym Lynne Arriale stała się, obok Harry’ego Connicka, Marcusa Robertsa czy Kenny’ego Drew Juniora laureatem tego ważnego konkursu pianistycznego. Niebawem, jako jedyna pianistka jazzowa, została zaproszona do udziału w koncertach warsztatowej grupy 100 Golden Fingers prezentującej najwybitniejszych pianistów współczesnego jazzu. Lynne Arriale, niedawna debiutantka, entuzjastycznie komplementowana była tak samo jak Hank Jones, Tommy Flanagan, Kenny Barron, Harold Mabern, Junior Mance, Monty Alexander, Roger Kellaway, Ray Bryant i Cedar Walton – giganci jazzowej pianistyki. Wraz z cyklem koncertów i projektem „Piano Jazz” rozpoczęła współpracę z legendarnymi pianistkami: Marian McPartland oraz Mary Lou Williams. Pianistka najlepiej czuje się jednak w standardowym trio. Zrealizowane albumy „When You Listen”, „With Words Unspoken” oraz „The Eyes Have It” zostały doskonale przyjęte przez publiczność i krytyków. Równie entuzjastycznie przyjęto płytę „A Long Road Home” nagraną z Johnem Patituccim i Stevem Davisem. To właśnie recenzując ostatnie nagrania Lynne Arriale Trio krytyk The Los Angeles Times napisał, że pianistka „ma ogromny talent i niesamowity dar subtelnej improwizacji„.
Dionizy Piątkowski
